Toen ik mijn tanden stond te poetsen had ik een Eureka! moment.
Wij discussiëren thuis nogal wat af. Sinds mijn broertje zijn verkering liever relatie noemt, hebben we er een discussiepunt bij. Mijn moeder vindt het zo raar! Pas als je langer verkering hebt zou je het een relatie kunnen noemen. Als je verlooft bijvoorbeeld.
Zoals mijn moeder het vindt horen, zo was het vroeger ook meer. Dan vond je elkaar leuk, kwam je er achter dat je allebei verliefd was – soms had je er al een keer over gepraat – en dan kreeg je verkering. Dan vroeg de jongen (vaak de jongen) het meisje of ze verkering wilde. Tijdens de verkering leerden zij elkaar kennen. Als dat allemaal geleidelijk goed verliep, groeiden ze zo naar elkaar toe dat ze wel wilden trouwen.
En dan gingen ze eerst verloven. Dat was een soort vastigheid. Vanaf dat moment droeg je bijvoorbeeld allebei een ring – vaak aan de tegengestelde hand van de hand waar de trouwring aan zou komen. Wilde je het helemaal officieel doen, dan ging je zes weken vóór het huwelijk in ondertrouw. Ik moet zeggen, dat ik ook niet precies weet wat daar het idee van is. Maar wat ik wel weet: Facebook heeft alles veranderd.
Achter de Facebook-samenleving schuilen volgens mij grotendeels Amerikaanse gewoonten. Op Facebook kun je je relatiestatus updaten. De mijne zou momenteel kunnen zijn: vrijgezel. Of: het is ingewikkeld – fijn dat die optie ook bestaat. Naast verloofd, getrouwd, een geregistreerd partnerschap of een samenlevingscontract, van een open relatie tot uit elkaar, en dan kun je ook nog kiezen voor ‘gescheiden’. Het rijtje sluit met weduwe/weduwnaar.
Met mijn Nederlandse ogen bekijk ik het rijtje en ik denk: hé, er staat helemaal geen verkering tussen! Ik kijk om mij heen en zie dat het tegenwoordig héél anders gaat dan vroeger. Geen wonder dat wij thuis van die discussies hebben. Mijn ouders hebben het zo anders meegemaakt.
Als je tegenwoordig na een aantal dates (hoi Amerika) verkering krijgt, heet dat op Facebook nu eenmaal een relatie. Want Amerika kent het moment van verkering vragen niet. Wel het moment van ‘mee uit vragen’ – of: zullen we samen thuis een film kijken?
Daten. Dat is niet zo’n big deal. Daten is vrijblijvend. Als je elkaar niet goed kent (Tinder, Instagram, via-via) dan is de eerste indruk heel belangrijk. Een eerste date kan ‘m maken of breken. Als het tegenvalt, dan kan ik volgende week weer met iemand anders daten. Maar is er een klik – dan kunnen er meer dates volgen.
En als je op een gegeven moment het gevoel krijgt dat je iets ‘vast zou willen’? Is dat verkering? Nou ja, dat woord mag gebruikt worden. Maar dit is vooral het moment van de Facebook-official. En Facebook noemt het een relatie. Hoe zouden mijn ouders dát ooit kunnen begrijpen? Zij zijn immers nooit Facebook-official geworden.
