“Want als iemand overal thuis is, dan bereikt hij daarmee alleen dat hij nergens écht thuis is.” — uit ‘Tafelgesprekken’ van Luther. Lees hier het inspirerende blog waarin ik deze quote las. Ik moest er zomaar aan denken toen ik deze foto’s bij elkaar zette.
Als ik me ergens thuis voel, dan is het wel in Kroondomein het Loo. Liever leer ik dit gebied op mijn duimpje kennen, dan dat ik de hele wereld zie. Echt. Als kind ging het vanzelf, toen we in Gortel woonden. Nu pak ik de draad gewoon weer op. Wandelen en fietsen — alleen of met anderen.
Iedere keer is het anders in het bos. Iedere keer is een nieuwe belevenis. Vandaag vloog er ineens een houtsnip van het pad af, het bos in. Vandaag dwaalden we urenlang zonder mens tegen te komen. Vandaag stonden we steeds opnieuw stil te genieten van de stralende schepping.
Wil je ook een keer mee? Welkom! 🌲🌳
