We leven in de veertig Koninkrijksdagen.
Vanaf de eerste dag van de week, dé eerste dag – de meest onvergetelijke eerste dag óóit, hebben de volgelingen van Jezus veertig uitzonderlijke dagen beleefd.
Handelingen 1 vers 3: Hij heeft Zichzelf, nadat Hij geleden had, ook levend aan hen vertoond, met veel onmiskenbare bewijzen, veertig dagen lang, waarbij Hij door hen gezien werd en over de dingen sprak die het Koninkrijk van God betreffen.
Het moment dat de opstanding van hun Meester aan hun bekend werd gemaakt, was het moment dat ze begonnen te begrijpen dat Jezus geen Koning zou worden van een aards koninkrijk, maar dat Hij Koning is geworden van het hemelse Koninkrijk.
Over deze veertig dagen lees ik haast niets in de Bijbel. Trouwens, als ik bedenk dat de Heere drie jaren lang in het land van Israël gewandeld heeft en wonderen deed en gepredikt heeft – wat is de Bijbel dan eigenlijk dun. Maar wat er is beschreven, is voor ons genoeg om Hem te leren kennen. Voor zielen die zoeken is er een eindeloze ruimte om gevonden te worden.
Voor zielen die zoeken is er een eindeloze ruimte om gevonden te worden
We zagen zó uit naar de zomer.
We hebben de warmte gevoeld, de bloesem gezien, de vruchten geroken. En nu… Nu jaagt er een ijskoude wind vanuit het hoge noorden, nu hagelt het en nu razen er sneeuwbuien over het land.
De één kniest, de ander geniet en de aarde ontvangt.
Jesaja 55 vers 10 en 11: Want zoals regen of sneeuw
neerdaalt van de hemel
en daarheen niet terugkeert,
maar de aarde doorvochtigt
en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen,
zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter,
zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat:
het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren,
maar het zal doen wat Mij behaagt,
en het zal voorspoedig zijn
in hetgeen waartoe Ik het zend.
Druppels, vlokken, hagelstenen vallen niet omhoog maar naar beneden. Het hemelwater maakt de aarde vruchtbaar. Nu kan de zwarte grond de zaden welkom heten die vorig jaar nog groeiden in de bloemen en het graan.
Ik kan de sneeuw en de hagel wel proberen te vangen, maar het smelt in mijn handen. Ik ben niet de aarde, maar zoals God werkt in de natuur zo werkt Hij ook in de genade.
Zijn woorden zijn als sneeuw of als regen.
Ze komen terecht op de plek waarheen Hij ze zendt.
Ze worden waarheid, omdat Hij het heeft gezegd.
Zijn woorden komen uit de hemel en hier beneden wordt er antwoord op gegeven.
Mattheüs 13 vers 3 t/m 9: En Hij [Jezus] sprak tot hen veel dingen door gelijkenissen. Hij zei: Zie, een zaaier ging eropuit om te zaaien.
En toen hij zaaide, viel een deel van het zaad langs de weg; en de vogels kwamen en aten dat op.
Een ander deel viel op de steenachtige plaatsen, waar het niet veel aarde had; en het kwam meteen op, doordat het geen diepte van aarde had. En toen de zon opgegaan was, verschroeide het; en doordat het geen wortel had, verdorde het.
Een ander deel viel tussen de dorens; en de dorens kwamen op en verstikten het.
En weer een ander deel viel in de goede aarde en gaf vrucht, het ene honderd-, het andere zestig-, en een ander dertigvoudig.
Wie oren heeft om te horen, laat hij horen.
Uitleg van de gelijkenis van de zaaier (vers 19 t/m 23): Als iemand het Woord van het Koninkrijk hoort en het niet begrijpt, dan komt de boze en rukt weg wat in zijn hart gezaaid was; dat is hij bij wie langs de weg gezaaid is.
Maar bij wie op de steenachtige grond gezaaid is, dat is hij die het Woord hoort en dat meteen met vreugde ontvangt. Hij heeft echter geen wortel in zichzelf, maar hij is iemand van het ogenblik; en als er verdrukking of vervolging komt omwille van het Woord, struikelt hij meteen.
En bij wie in de dorens gezaaid is, dat is hij die het Woord hoort; maar de zorgen van deze wereld en de verleiding van de rijkdom verstikken het Woord, en het wordt onvruchtbaar.
Bij wie in de goede aarde gezaaid is, dat is hij die het Woord hoort en begrijpt, die ook vrucht draagt en voortbrengt, de één honderd-, de ander zestig-, en de ander dertigvoudig.
Bijbelteksten heb ik overgenomen uit de Herziene Statenvertaling.
