Het is meer dan twee maanden geleden dat ik Mirjam een berichtje deed: ‘Zeg, mag ik een keer langskomen om foto’s te maken in jullie tuin? Het lijkt me leuk om op m’n blog ook tuinreportages te delen.’ Het duurde even – het duurde immers ook langer voordat er wat bloeide, dit voorjaar – maar vorige week dinsdag kwam er dan eindelijk van.
Tussen de wolken scheen de zon, maar die was ’s ochtends al vrij fel. Hard licht – voor fotograferen niet fantastisch, maar we doen ’t ermee!
Het erf van Mirjam en haar gezin bestaat uit verschillende delen. Een ruime oprit grenst aan een prachtige voortuin – daar lopen we zo naartoe – en een beschaduwd terras. Aan de andere kant van de oprit grenst de tuin aan een vers gemaaid weiland. Richting de beek die achter het erf langs stroomt, wordt er ruimte gegeven aan natuurlijke verwildering. Er zijn wat paadjes gemaaid door lang gras en een laaggelegen stuk (bedoeld als wadi) wordt omringd door allerlei boompjes, struikgewas en planten – aangeplant én vanzelf opgekomen.
Het bordje doet wat anders vermoeden; we staan midden in gemeente Epe.
Mirjam is een tijdlang mede-eigenaar van Imkerij de Werkbij geweest. Een bijenvolk mag op zo’n prachtig erf natuurlijk niet ontbreken 😉 Heel fijn dat een aantal van mijn vader hier een vast plekje heeft.
Het lange gras zit vol met biggenkruid, en op zijn beurt zit het biggenkruid vól met solitaire bijen. Op de foto een kleine roetbij (met dank aan waarneming.nl), maar we hebben ook zandbijen en pluimvoetbijen zien vliegen. Wat een fantastische drachtplant!
Richting de voortuin passeren we de moestuin. Die wordt omgeven door een schapenhek en in tweeën gedeeld door een beukenhaag. Er groeien niet alleen verschillende groenten (als ze de slakken overleven), ook kruiden, talloze oost-indische kersen en dahlia’s.
Bij de oprit word je begroet door vrolijke bijenbloemen, zoals deze helenium.
’n Glad gazon met een border saai? Niet als je het zo doet! De tuin omlijst het huis. Aangezien het huis mooi strak oogt, kan de tuin – voor het evenwicht – wel wat beweging gebruiken. Mirjam ging voor een border met ronde vormen, waardoor het gazon een golvende rand kreeg. In de border worden vaste planten, heesters en grassen afgewisseld met één- of tweejarigen. Het meeste – niet alles, maar meer dan genoeg – bloeit prachtig, waardoor de tuin niet alleen een lust voor onze ogen is, maar ook voor die van insecten.
Hier en daar leuke verrassingen. Ik wist niet dat gipskruid (rechts) zo geliefd was bij honingbijen 🙂
En eerlijk: geraniums (hierboven blauw en eerder ook al die roze) zorgen altijd voor verrassingen. Zie het spontane kleurcontrast met de schijnpapaver. Later viel m’n oog er opnieuw op, bij de annabel:
Wat bloeit hier, denk je? Oregano! Zet ‘m ook snel in je border 🙂 Dagpauwoog en hommels komen ’t graag opzoeken.
Vanuit de voortuin loopt een paadje naar de andere kant van het huis. Daar zag ik bosaardbeitjes (of waren het schijnaardbeien? Mooie bodembedekkers) en de eerste anemoon, meteen al goed bezocht door zweefvliegen.
We lopen terug naar het terras, waar poes Coco mijn spullen op de tuintafel goed bewaakt 😉
Nog een laatste indruk van de speelse samenwerking tussen strak en natuurlijk op het heerlijke erf van Mirjam. Het is misschien niet zo bedoeld, maar aan de rand van een dorp met moderne nieuwbouw is het als een sluis met verschillende stadia richting het achterliggende platteland.
Mirjam, bedankt dat ik een héle ochtend op jullie erf mocht rondlopen. Er staan iets meer foto’s in deze tuinimpressie dan ‘de tien beste’ waar ik op mikte 😉 Nogmaals dank voor de heerlijke koffie! Op naar het volgende seizoen.
Volgtip! Mirjam deelt op Instagram foto’s vanuit haar tuin (@binnendoor_buitenom) en foto’s die ze voornamelijk tijdens wandelingen maakt (@mirjamhoek).
