In de wetenschap omringd te worden door afsterven en vergaan, overtuigd te zijn dat het enkel leven is waar ik mij in bevind. Die overtuiging wil de ogen sluiten voor het onverbiddelijke einde en zoekt naar het nooit begonnen begin. Die overtuiging ziet de scheut, het rijsje, de bloemknop, de schoonheid, de vrucht en de verborgen kiemkracht van het zwarte zaad. Ik denk dat die overtuiging ook alleen maar schoonheid wíl zien, snap je dat? Die overtuiging is liefde. Weet je waarom de liefde de meeste is? Het geloof gaat over in aanschouwen. En hoop, die gezien wordt, is geen hoop. Maar de liefde wordt vervuld. De liefde blijft.
