hier
in de kamer
waar we eten op de stoelen met hun hoge ruggen
waar we praten
waar, als de zon schijnt,
we kijken naar de vlekken van de schaduw op de muren
je vertelt en je zwijgt
je verhalen zijn als adem van de dagen
en je luistert naar me
met je vingers losjes om de greep van het bestek
je bladert door de krant, je handen
rusten naast de bloemen op de tafel die je plukte
en zorgvuldig voor mij schikte
je handen die
mijn leven strelen
mij leven geven
de tijd dempt het licht en de tuin komt naar binnen
omhelst je gezicht
je lacht want je weet
wat ik wil zeggen
wat ben je mooi
hier
in de kamer
