gedicht / of twee

Mene mene tekel

Mijn kind
Je gaat te snel, te spoedig
Je gedachten omarmen een wolk
Het zaad moet nog ontkiemen
De scheuten zijn nog groen
Mijn kind
Je denkt dat het schoon is
Je denkt dat het rijp is
Pluk de blaadjes niet te vroeg

Er gaat een tijd van wachten komen
Wachten op de tijd
Nog hoef je zelf niet te oogsten
De wind zal rukken aan
de bladeren in kleuren die je nu niet kent
Het blad zal vallen op zijn tijd
Een ander zal voorbijgaan
bukken en rapen en hij zal
je beste vruchten lezen die je zelf niet leest

Upharsin

Sluit je ogen voor de aarde
mijn kind
De regen zal komen en de wind
Verzadigen zal de zwarte grond
en verbrokkelend verdrogen
Mijn kind, sluit je ogen
voor de vruchten op de akker van je naaste
Kijk omhoog
Het water en de wind zullen jou ten goede komen
De laatste zal de eerste zijn en
de eerste de laatste