Vingerhoedskruid bloeit pas het tweede jaar nadat het gezaaid is. Vorig jaar bloeide er geen enkele op ons hele erf. Dit jaar kunnen we genieten van een stuk of tien planten die op dit moment beginnen te bloeien. Ik heb het vorig jaar ook in een hoekje gezaaid waar ik het dit jaar tot mijn verrassing zag opkomen. Ik had er in de tussentijd niet meer aan gedacht.
Vlak voordat er een bui kwam, ging ik vanmiddag nog even naar buiten. Het werd steeds donkerder, dat heb ik gemerkt. De sluitertijd werd langer en de iso-waarde werd hoger.
De bui was donker, wind en erg nat. Eindelijk. Een beetje regen. Op dat moment niet voor te stellen dat we een paar uur later gewoon weer buiten zouden eten.
Even spieken in de aanstaande pluktuin: zaaddozen van de judaspenning en hierboven een bonte verzameling aan duizendschonen. Die zitten al volop in de bloemen, ik weet eigenlijk niet of ze opnieuw zullen uitlopen als je ze snoeit… Laten we dat even uitvogelen. Anders gaan we misschien alvast open zodat deze prachtige bloemen geplukt kunnen worden 😉
De lupines hebben het helaas zwaar te verduren vanwege luizen. Ze zijn inmiddels behandeld, laten we hopen dat de planten die bovengronds afgestorven zijn weer opnieuw uitlopen!
Een erwt! Rijsdoperwten.
Zie je het donkerder worden..?
Ik fotografeer trouwens vaak verticaal omdat ik een telefoonscherm in mijn gedachten heb. Daar zien de meeste mensen waarschijnlijk mijn foto’s. Ondertussen raak ik er ook aan gewend om de camera zo vast te houden en het onderwerp in een verticaal kader te plaatsen. Grappig hoe dat ontwikkelt, als je er zo over nadenkt.
Fijne avond!
