Zonlicht dat mijn huid verwarmt. Grassprieten die kriebelen en takjes die prikken. De wind die het verse boomblad laat ruisen. Vogels — een tjiftjaf, een vink, een buizerd die zo te horen gesignaleerd is door koolmeesjes. En nog meer: aan tafel zitten met geliefden en proeven wat met aandacht bereid is. Van gedachten wisselen. Luisteren naar stemmen die bidden en zingen, harten die zich verheffen tot de Eeuwige, woorden spreken die de Geest ons leert.
Terwijl de wereld opgeslurpt wordt door onbehaaglijk intelligente kunstmatigheid, wil ik vertragen in dat wat onvervangbaar is. In dat wat ik kan tasten van het ons door God gegeven leven — op deze door Hem geschapen aarde.
Niets wat je op deze website leest of ziet of hoort, is met behulp van een AI-middel gemaakt.
