Je hebt maar een paar honderd meter vertraging nodig.

Ik denk aan de onbekende man die mijn hart stal toen een serieuze blik in zijn guitige ogen zijn goedbedoelde waarschuwing onderstreepte: “Maar het blijft niet altijd zo!”

Was de lucht zaterdag verzadigd van kleur, vanavond klinkt de lofzang anders.

Het aaien van onze dieren doe ik altijd heel geïnspireerd 😉

Wat een drama kunnen we (kan ik) soms maken om de betekenis van een enkel woord.

Bij bloei moet ik altijd denken aan bloed. Al is het maar omdat bloeden in dialect wel eens bloeien genoemd wordt.

Bloemen bloeien belangeloos. Zij antwoorden zonder dat er een vraag klinkt.

Wanneer mijn oog een nieuwe, heldere tint ontwaart, dan weet ik dat er een nieuw begin wordt gemaakt.

Als iemand woorden geeft aan wat je voelt, kun je heel diep en onverwacht worden geraakt.